[zaloguj się]
[pdf]

ISKAĆ (7) vb impf

iskać (7), [hiskać].

Fleksja
inf hiskać
indicativus
praes
sg
3 iszcze
praet
sg pl
3 m m pers iskali
f iskała m an

[inf hiskać.] ◊ praes 3 sg iszcze (3). ◊ praet 3 sg f iskała (2). ◊ 3 pl m pers iskali (1). ◊ part praes act iszcząc (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.

1. Szukać (1):

iskać co (1): Mowią/ Zkąd ma pieniądze ten Pan? A on iſzcże/ Do zamku ſię wrywáiąc/ Grábine ſkrowiſzcże [rus. = skarb] KlonWor 17.

[hiskać czego: Rycerz Pánnę odwiodwſzy ſzedł pierśćieniá hiſkáć/ Wątpi áby v ſzcżęśćia mogł tę łáſkę zyſkáć PaprGniazdo 1191 (Linde).]

2. Obierać z robactwa włosy i odzież; pediculos quaerere Cn (6):

iskać kogo, co (6): [młoda żona] Siwe [włosy] rwáłá mężá iſzcżąc BierEz Mv; LibMal 1543/76v; przyſzli [rotmistrze z towarzyszmi] ná wielkość Thátárow ktorzy konie páśli/ drudzy kożuchy iſkáli BielKron 420. Cf Zwroty.

Zwroty: »iskać [komu] głowę« [szyk zmienny] (2): [stara żona] Kiedy mu głowę iſkáłá/ Cżarne włoſy wyrywáłá. BierEz Mv; BielKron 52.

»iskać wszy« (1): [człowiek leniwy] lećie ná ſłoniu Przećiąga ſię/ poźiewa/ iſzcże wſzy ná błoniu. KlonWor 33.

Synonim: 2. szukać.

Formacje współrdzenne: odiskać, wiskać; doiskiwać, odiskować.

Cf ZYSKAĆ

TZ