« Poprzednie hasło: JASTRZĄBI | Następne hasło: [JASTRZĘBIEC] » |
JASTRZĘBI (6) ai
jastrzębi (4), jastrząbi (2); jastrzębi BielKron, KlonWor; jastrząbi SienLek; jastrzębi : jastrząbi FalZioł (2 : 1).
a jasne.
Fleksja
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | f | N | n | N | jastrząbi(e) | ||
G | jastrzębi(e)go | G | jastrząbi(e)j | G | ||||
A | A | jastrzębią | A | |||||
I | I | I | jastrzębi(e)m |
sg m G jastrzębi(e)go (2). ◊ f G jastrząbi(e)j (1). ◊ A jastrzębią (1). ◊ n N jastrząbi(e) (1). ◊ I jastrzębi(e)m (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.
Przymiotnik od „jastrząb”; pochodzący od jastrzębia, przynależny, właściwy jastrzębowi (6): Sadło [...] Iaſtrąbie [!] z oliwą z tłucżone/ na ocży pomazuiacz/ zaćmienie ocżu oddala. FalZioł IV 18a, V 24v, 32v; ZOroáſtres [...] Bogá ták wykłádał [...] Bog ma głowę iáſtrzębią BielKron 8; SienLek 65; Plinius Kukołki/ Iáſtrzębiego rodu/ Być powieda: przeto też nie rády mrą głodu. KlonWor 61.
W charakterystycznych połączeniach: jastrzębi(a) (-e) głowa, gnoj, łajno, sadło, żołć.
KCh