[zaloguj się]
[pdf]

JAŚNIĄCY (2) H part praes act

a jasne.

Fleksja

sg f A jaśniącą (1). ◊ pl G jaśniących.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Wydający blask; tu o twarzy: promieniejący (1): w cżwarty dźień przed śmierćią/ nie známi mowić niechcąc: ocży tylko podniozwſzy w niebo/ pocżęłá piękną á rumiánną/ y nieiáko iáśniącą twarz mieć/ á wárgámi ruſzáć. SkarŻyw 583.
2. Możny, potężny (o pozycji społecznej) (1):

W przeciwstawieniu: »nędzny ... jaśniący« (1): Poćieſzyćielu nędznych/ zwyćięſco iáſniących/ przywiedz nas do kroleſtwá niebieſkiego. KrowObr 174.

Synonimy: 1. błyszczący, świecący.

Cf JAŚNIĄCY SIĘ, JAŚNIĆ SIĘ

LW