![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: JĄDRZYSTY | Następne hasło: [JĄKAŁA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JĄKAĆ (3) vb impf
Fleksja
| inf | jąkać | ||
|---|---|---|---|
| indicativus | |||
| praes | |||
| sg | |||
| 1 | jąkåm | ||
| 3 | jąkå | ||
inf jąkać (1). ◊ praes 1 sg jąkåm (1). ◊ 3 sg jąkå (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Wydawać krótkie, nieartykułowane dźwięki, bąkać (3): Minurizo, Sidonius dixit pro parva voce succinere, Iąkáć/ yęczecz.Mącz 223b; Mutio venit a Mutus, Iąkam/ Po ćichu mowię/ Szepcę. Mącz 239d.
W porównaniu: Nádęty pęcherz tylko grochem brząka/ Ták też chłop hárdy iáko kiernoz iąka. RejZwierc 218v.
Formacje współrdzenne: pojąkać, zająkać się; jąknąć, zająknąć się.
LW