[zaloguj się]

JĄKNĄĆ (1) vb pf

Fleksja

inf jąknąć.

stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. jąkać.

Bąknąć, pisnąć:
Zwrot: »jąknąć nie śmieć« = nie mieć odwagi otworzyć ust: Ne mutire quidem audent, I yąknąć/ gęby otworzić nie ſmieyą. Mącz 239d.

Formacje współrdzenne cf JĄKAĆ.

LW