[zaloguj się]
[pdf]

JĄTRZYĆ SIĘ (11) vb impf

sie (10), się (1).

Fleksja
inf jątrzyć się
indicativus
praes
sg pl
1 jątrzę się
3 jątrzy się jątrzą się
praet
pl
3 subst jątrzyły się
fut
sg
3 f będzie się jątrzyła

inf jątrzyć się (4). ◊ praes 1 sg jątrzę się (1). ◊ 3 sg jątrzy się (3). ◊ 3 pl jątrzą się (1). ◊ praet 3 pl subst jątrzyły się (1). ◊ fut 3 sg f będzie się jątrzyła (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Być w stanie zapalnym, ropieć (o ranach i chorych organach); crudescere Modrz, Cn; incrudescere Mącz (11): Nędza przykładał młodzieńcowi plastry] pod ktorymi rany ſie mu iątrziły ForCnR D2v; FalZioł I 85c; Recrudescere dicitur morbus, Odnawiáć álbo yątrzić ſie. Mącz 69c, 69c [3 r.]; Ale gdy ſye Wątrobá iątrzy/ nieuſtáwiczny bol człowieká dźierży: ábowiem pod czás popádnie/ pod czás też záś vćichnie SienLek 88, 161.

W porównaniu (1): Bo iáko wnas wiele chorych cżłonkow niedoſtátkow tái ſię/ poki ćiáło ieſt zdrowe y duże/ ktore cżáſu choroby iątrzą ſię/ á bol wzruſzáią [crudescunt et dolores concitant] [...] tákći tych ludźi ktorzi ſą ná wielkich doſtoynośćiách poſtánowieni poty ſproſnośći bywáią zátáione/ á ocżymá przenoſzone/ poki ſię im ſzcżęśliwie powodźi. ModrzBaz 40v.

W przeciwstawieniu: »goić ... jątrzyć się« (1): Ten oleiek roſci mieſo w ranach, goij y nie da ſie iątrzyć. FalZioł II 22v.

W przen (1):

W przeciwstawieniu: »zagoić się ... jątrzyć się« (1) : Tákże záplugáwiona myſl cżłowieká unioſłego ieſli ſzcżyrą prawdą á nieomylną ſzcżyroſcią nie będzye wycżyſcioná/ trudno ſie zágoić ma/ á czo dáléy to bárziey ieſzcże ſie będzie iątrzyłá. RejZwierc 85.

Formacje współrdzenne: rozjątrzyć się, zjątrzyć się, zajątrzyć się.

LW