Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZJĄTRZYĆ

Następne hasło: ROZJECHAĆ »

ROZJĄTRZYĆ SIĘ (3) vb pf

Fleksja

3 sg fut rozjątrzy się (3).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Rozgniewać się, rozzłościć się (1)
2. Zaognić się, zacząć ropieć; przen (1)
3. Wzrosnąć, zaostrzyć się (1)

1. Rozgniewać się, rozzłościć się (1): gdyſz ták cżęſtho do nas ſle Amurat przyrzekáiąc nam vmowę zdzierżeć/ podaymy mu [miasto Dybrę] wcżás poki ſie nieroziątrzy. BielKron 249.

2. Zaognić się, zacząć ropieć; przen (1): Vźrzyſz iż tego nigdy żáłowáć nie będzyeſz/ Kiedy tego márnego molu [tj. zgryzoty] s ſercá zbędzyeſz. A gdy cie ten wrzod ruſzy/ przyłoż nań rozumu/ Bo ſie rychley rozyątrzy przyłożyſzli ſzumu. RejWiz 192v.

3. Wzrosnąć, zaostrzyć się (1): Potym ſię do kordow porywáią. Ale wnet ſię gniew roziątrzy [ira incrudescit] ModrzBaz 60v.

Synonimy: 1. rozboleć się, rozgniewać się, rozgorzlić się, rozjeść się, rozmietać się, rozrzewnić się, rozsrożyć się.

Formacje współrdzenne cf JĄTRZYĆ SIĘ.