[zaloguj się]
[pdf]

ROZBOLEĆ SIĘ (4) vb pf

sie (4), [się].

Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz boleć).

Fleksja
inf rozboleć się
praet
sg
3 m rozbolåł się
plusq
sg
2 m -ś się był rozbolåł
3 m był się rozbolåł
conditionalis
sg
3 m by się rozbolåł

inf rozboleć się (1). ◊ [fut 3 sg rozboleje się.] ◊ praet 3 sg m rozbolåł się (2). ◊ plusq [2 sg m -ś się był rozbolåł.] ◊ 3 sg m był się rozbolåł (1). ◊ [con 3 sg m by się rozbolåł.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

1. Rozchorować się; dolere PolAnt (4): Ośieł gdy ſie był rozbolał/ Słynąć było iż vmrzeć chćiał BierEz P2v, O2v, Q2; [A ieſliby po przyięćiu tego pomázánia záś ozdrowiał/ tedy ilekroćby śie potym ſzkodliwie rozbolał/ tylekroć tą Swiątością rátowan być może. KuczbKat 231].
Przen (1): á iákoż ſie tu y mieſzek poſpołu y s pánem rozboleć nie muśi? RejZwierc 59.
a) [Przestraszyć się: Vyzrzy Aſzkelon y vboi ſię/ Hazá też rozboleie ſię bárzo y Hekron BudBib Zach 9/5 (Linde).]
2. [Rozgniewać się [na kogo]: Wnetmuś pokáżał ſztukę/ boś ſię był nań rozbolał NeothAcros Cv.]

Synonimy: 1. rozchorować się, rozchorzeć się, rozniemoc się, rozstękać się; 2. rozgniewać się, rozgorzlić się, rozjątrzyć się, rozjeść się, rozmietać się, rozrzewnić się, rozsrożyć się.

Formacje współrdzenne cf 1. BOLEĆ.

Cf [ROZBOLENIE]

KW, (LWil)