[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZEWNIĆ SIĘ (8) vb pf

sie (5), się (3).

o oraz e jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m rozrzewnił się
f rozrzewniła się

praet 3 sg m rozrzewnił się (5). f rozrzewniła się (2). ◊ part praet act rozrzewniwszy się (1).

Sł stp: rozrzewnić się, rozdrzewnić się, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. rozrzewnić.

Pobudzić się emocjonalnie, poruszyć się uczuciowo; fremere, infremere Vulg (8):
a. Doprowadzić się do łez, wzruszyć się, zasmucić, rozżalić się (5): Drugdy ſie téż [Matka pod krzyżem] wielmi rozrzewnila plącżątz [!]/ [...] glowę ſwą podniozwſſy wzgorę/ patrzyla na oblicżé ſyna ſwégo OpecŻyw 145v; Largus lachrymarum, Wielmi ſie rozrzewnił. Mącz 184c; PowodPr 75.
Zwrot: »rozrzewnić się w duchu, sam w sobie« = fremere in semetipso, infremere spiritu Vulg (1:1): Ieſus tedy gdy ią vyźrzał płáczącą [Marię po śmierci Łazarza]/ y Zydy ktorzy z nią przyſzli/ płáczące; rozrzewnił ſię w duchu WujNT Ioann 11/33, Ioann 11/38.
b. Wzburzyć się, wpaść w rozdrażnienie, gniew (3): Więc śię kmieć niegdy rozrzewnił/ A śiekierą wężá [którego chował] ránił. BierEz N2v, O4v; [infremere rozrzewnycz syą, pyrzchacz syą ReuchlinBartBydg P2].

rozrzewnić się o co na kogo (1): Przyſzedſzy Ezop ieſt go [swego pana] żądał: [...] Wypuść mię iuż ná zwoleńſtwo. Xánt ſie oto nań rozrzewnił. Y zá ſzyię go vderzył. BierEz E.

Synonimy: b. rozboleć się, rozgniewać się, rozgorzlić się, rozjątrzyć się, rozjeść się, rozmietać się, rozsrożyć się.

Formacje współrdzenne cf RZEWNIĆ.

Cf ROZRZEWNIENIE, ROZRZEWNIONY

ZCh