[zaloguj się]
[pdf]

ROZMIETAĆ SIĘ (2) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
praet
sg
1 m -m rozmietåł sie

fut 3 sg rozmiece sie (1). ◊ praet 1 sg -m rozmietåł sie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady) s.v. rozmieść.

Znaczenia
Rozgniewać się (2):

rozmietać się na kogo (1): Egone debacchatus sum in te an tu in me, Yzalim ſie ya ná ćię roźmietak [!] czyly ty ná mię. Mącz [100]d.

Zwrot: »rozmietać się od gniewu« (1): Stomachosus, Gniewliwy/ niecierpliwy/ łatwie ſie rozmiece od gniewu. Mącz 420b.

Synonimy: rozboleć się, rozgniewać się, rozgorzlić się, rozjątrzyć się, rozjeść się, rozrzewnić się, rozsrożyć się.

Formacje współrdzenne cf MIOTAĆ.

KO