[zaloguj się]
[pdf]

ROZCHORZEĆ SIĘ (3) vb pf

się (2), sie (1).

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz chorzeć).

Fleksja
praet
sg pl
3 m rozchorzåł się m pers
n subst rozchorzały się

[fut 2 sgrozchorzejesz się.] ◊ praet 3 sg m rozchorzåł się (2). ◊ 3 pl subst rozchorzały się (1). ◊ [part praet act rozchorzåwszy się.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia
Zachorować; infirmari PolAnt; cadere a. incidere in morbum, concipere a. contrahere morbum, corripi morbo Cn: Vkładſzy ſie ná łożu/ bárzo ſie rozchorzał HistHel Dv; BudBib 1.Mach 1/27; Płákáli przednieyſzy y ſtárcy/ á młodzieńcy y pánienki rozchorzáły ſię SkarŻyw 511; [[Arystoteles] Przyſzedſzy do 62. lat/ bárzo ſię rozchorzał/ ták iż ſłába nádźieiá byłá żeby miał ozdrowieć. PlutBBud 68v, 68v].
[Przen:

W porównaniu: Rozchorzeieſz ſię [Azjo] iáko vbożuchna/ karániem vtrapiona/ y zrániona od niewiaſt/ tak iż ćie nie rátuią mocarze áni twoi miłośnicy. BibRadz 4.Esdr 15/51.]

Synonimy cf ROZCHOROWAĆ SIĘ.

Formacje współrdzenne cf CHOROWAĆ.

Cf [ROZCHORZAŁY]

KW, (LWil)