Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: APELUJĄCY

Następne hasło: APETYT »

APERTURA (4) sb f

Teksty nie oznaczają pochyleń; prawdopodobnie nagłosowe a pochylone, drugie jasne; e jasne (tak Cn).

Fleksja

	sg	pl
A	åperturę	åpertury

sg A åperturę (2). ◊ pl A åpertury (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Znaczenia

Otwarta rana (4)

Otwarta rana [apertura samorodna vide cieczenie: fluxio, fluxus, fluxus ventris, profluvium narium, profłuvium sanguinis, rheumatismus ventris, fistula, ficus, epiphora ventris, oculorum, epinyctis, syce; apertura czyniona vide kauterium – cauterium Cn] (4): Na aperturi ieſth dobra maſć, iako na Cancer, na fiſtułę/ na Carbunculus/ y na inſze apertury y bolącżki. FalZioł I 146c; Maſc od tegoſz Silueſtra ktora barzo goij kazdą ranę y aperturę FalZioł V 108a, I 146c, V 108a.

Synonim: kauteryjum.