Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: JEDYNOISTOTNOŚĆ

Następne hasło: [JEDYNORZĘDŹSTWO] »

[JEDYNORZĘDZTWO sb n

jedynorzędztwo, jedynorzędźstwo.

e oraz oba o prawdopodobnie jasne.

Fleksja

	sg
N	jedynorzędztwo
A	jedynorzędźstwo

sg N jedynorzędztwo. ◊ A jedynorzędźstwo.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.: jedynorządztwo.

Znaczenia

[Absolutna władza panującego]

Absolutna władza panującego: Iedynorzędztwo nalepſze. SkarKaz 212a marg.

Szereg: »monarchija abo jedynorzędźstwo«: Y chćiał [Zbawiciel] áby kośćioł ie^go ten obyczay rządzenia miał/ ktory ieſt nalepſzy ze wſzytkich: to ieſt/ Monárchią ábo Iedynorzędźſtwo/ áby ieden/ á nie dwá áni trzey/ nád wſzytką iego czeladką ſtárſzym był SkarKaz 212a (Linde).

Synonimy: jednowładność, jednowładztwo, monarchija.

Cf JEDNORZĘDŹTWO]