[zaloguj się]
[pdf]

JEZUBITA (2) sb m

e prawdopodobnie jasne (tak w Jezus).

Fleksja
pl
N jezubitowie
G jezubit(o)w
I jezubitami

pl N jezubitowie (1). ◊ G jezubit(o)w (1). ◊ [I jezubitami.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

peior. Złośliwe przekształcenie wyrazu „jezuita” (nawiązujące do „bić”) (2): gdyby ſię wſzytkie rozmáitośći niezlicżonych mnichoſtw przypomináć miáły/ [...] od nowſzych pocżąwſzy [są] Iezubitowie od Ignatá Loyolcżyká/ á Dominikáni od Dominiká CzechEp 230, 295; [gdyż właſnie wedle ięzyká náſzego/ á rozſądku zdrowego [Jezuici] názwániby mogli być Iezubitámi. Ponieważ wymyſłámi ſwoimi/ obłudą ſwą [...]/ nie co inſzego cżynią/ iedno ſrodze naświętſzego ſyná Bożego Iezusá Chriſtuſá Páná náſzego biją CzechZwierśc 5v.]

Cf [JEZUIDRA], JEZUITA

KCh