[zaloguj się]
[pdf]

JEZUITA (3) sb m

jezuita (2), jozuita (1); jezuita CzechEp, ActReg; jozuita PudłFr.

e prawdopodobnie jasne (tak w Jezus); o jasne.

Fleksja
pl
N jozuite
G jezuit(o)w
L jezuitach

pl N jozuite [zapis: -ę] (1). ◊ G jezuit(o)w (1). ◊ L jezuitach (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Członek zakonu Societatis Iesu założonego w r. 1534 przez Ignacego Loyolę (3): o iákichśći Iezuitách mnichach/ piſze Eraſmus in annot. noui testamenti. Mar. 6. CzechEp 65; Ieſt téż tu z Polſki Kśiędzów nabożnych niemáło/ Przeto chcę/ áby ſye im co po mnie doſtáło: [...] Iozuitę/. iż mi ſye bárzo podobáią: Niech mię wżdy przyiaćielem ſwoim potym znáią. PudłFr 78.
a. Kościół albo klasztor jezuitów [tylko w pl] (1): Prima Ianuary Krol był v Iezuitow VSwiętey Barbary ActReg 8.

Cf JEZUBITA, [JEZUIDRA]

KCh