[zaloguj się]
[pdf]

APROBACYJA (3) sb f

Nagłosowe i drugie a jasne, końcowe prawdopodobnie pochylone; o jasne.

Fleksja
sg
G aprobacyj(e)j
A aprobacyją
I aprobacyją

sg G aprobacyj(e)j (1). ◊ A aprobacyją (1). ◊ I aprobacyją (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Zezwolenie, zgoda na co [approbatio ‒ pochwalenie Mącz 323d, Calep] (1): Potym Arcybiſkup Mogutyńſki/ kthory ma przodek przed Ellektormi [...] powſtał niecżekáiąc áprobácyey inſzych BielKron 233.
2. praw. Potwierdzenie, zatwierdzenie [potwierdzenie – approbatio Cn] (2): Koce Sędźiow inſzych zá ápprobácyą Dekrétow odbiéráć y odſyłáć máią. SarnStat 859; ná przyſzłym Séymie táką ápprobácią téy Incorporátiéy vczynić mamy tym ſpoſobem iáko inſzym miáſtom. SarnStat 1050.

Synonim: 2. potwierdzenie.

TZ