Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: APROBOWAĆ

Następne hasło: APRYL »

APROBOWANY (3) part praet pass impf a. pf

Zawsze -pp-.

Oba a jasne (w tym a- 1 r. nie kreskowane); o jasne.

Fleksja

sg
m	N	aprobowany	f	N	aprobowanå	n	N	aprobowan(e)

pl
N	subst	aprobowané

sg m N aprobowany (3). ◊ f N aprobowanå (2). ◊ n N aprobowan(e) (1). ◊ pl N subst aprobowané (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Przyjęty, uznany (1)
2. praw. Potwierdzony, zatwierdzony, przyjęty, uznany (7)

1. Przyjęty, uznany [approbatus Łac śr] (1): Ieno mię z iednéy ſtrony odwodźi Zwycżay iuż dawno ápprobowány ſtáry JanNKar E.

2. praw. Potwierdzony, zatwierdzony, przyjęty, uznany (7): FRymárki żadné/ ktoréby nie były rewidowáne przez deputowáné Rewizory z Séymu/ y Potym nie byłyby ná Séymiech Koronnych ápprobowáné/ nie będą żadnéy ważności SarnStat 92; á nawet [Statut ma być] ná Séymie przez Królá Iego M. y Senat ápprobowány SarnStat 314, [7v] [2r.], 91.

Szereg: »przyjęty i (albo) aprobowany« (2): iż nie ma być żadne piſmo zá vrocżne á zá pewne miane/ iedno kthore będzie zá iáką vchwałą ziemską álbo ná iákim koncilium przyięte álbo approbowáne. RejAp 194v; Acżći Státut iáſny w ſtárym zakonie mamy vprzywileiowány/ [...] A coż potym/ kiedy od Chrześcijan nie ieſt przyięty/ áni od vrzędu świeckiego ápprobowány. WerGośc 266.

Synonim: 2. przyjęty.

Cf APROBOWAĆ