[zaloguj się]
[pdf]

JULIJUS (8) sb m

Julijus (3), [julijusz].

Fleksja
sg pl
G julija, Iulii
A julijus, Iulium julijusze
inne sg N (lat.) - Iulius

sg G julija (1). ◊ [A julijus. ◊ pl A julijusze.] ◊ (lat.) sg N Iulius (4). ◊ G Iulii (1). ◊ A Iulium (2).

Sł stp brak, Cn: juliusz włoski, Linde XVII w.

1. Lipiec, siódmy miesiąc w roku [Iulius ‒ lipień Murm 9; Iulius etiam dicitur mensis, lipiec miesiąc, alias Quintilis Mącz 177c; lipiec miesiąc ‒ Quintilis vel Quinctilis Cn] (8): Goski A10v; SienLek 43v; Dawſzy thedy Iulium y Auguſtum/ iáko czáſy gorącé inſzemu wczáſowi/ przydaymy y Septembrem/ choć Ieśieni początek Oczko 29, 29; Z Krákowá 26 Iulij. Roku 1590. OrzJan 4; (żp) Lipiec/ Iulius. (–) Ma dni trzydźieśći y ieden. LatHar + +4 żp.
Wyrażenie: »miesiąc julijus« [szyk 1 : 1] (2): Dan s Kracowa XX. dnia Myesyacza Ivlia 1.5.4.2 LibLeg 11/24v; BielKron 418v.
2. [Moneta o nazwie włoskiego pochodzenia, bliska wartości ówczesnego złotego polskiego: Przedam za julijus parę [gołębi], Ponieważ to na ofiarę. DramStp 264.
Zestawienie: »dukat julijusz«: Mam dukaty julijusze I rozmaite mence insze. DramStp 263.]

Synonimy: 1. lipiec, lipień.

JW