Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: JUNIJUS

Następne hasło: JUNKIERA »

JUNKIER (2) sb

junkier m a. junkiera f.

Fleksja

N pl junki(e)ry (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Nieznany ubiór kobiecy (lub jego część) wg mody niemieckiej albo może ozdobny pas lub klamra (por. niem. Anker) (2)

Nieznany ubiór kobiecy (lub jego część) wg mody niemieckiej albo może ozdobny pas lub klamra (por. niem. Anker) (2): By też wioſkę záſtáwić/ mieć s Pontałow tkanki/ Chcą mieć takie rękawy iuż wſzyſtki Sláchćianki. Iunkiery/ Sáltárelle/ Szuby/ Inderaki/ Przywodzą ku vtratám męże nieboraki. BielSat Dv [idem] BielRozm 25.