[zaloguj się]
[pdf]

KABALISTA (2) sb m

kabalista (2), [gabalista].

Pierwsze i drugie a jasne.

Fleksja
sg pl
N kabaliste
G gabalist(o)w
I kabalistą

sg I kabalistą (1). ◊ pl N kabaliste (1). ◊ G [gabalist(o)w.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Uczony żydowski oddający się studiom tajemnych nauk kabały i próbom tworzenia cudów przy ich pomocy (2): wſzákże tych błędow nikt był nie náſiał ná ſwiecie nawięcey/ iáko Zydowie Kábáliſte/ á Portowie/ bo to v nich ieſt/ ktory nalepiey ſkłáma to nalepſzy miſtrz. BielKron 26v; SkarŻyw 75; [niechże mi tylko powiedzieć dozwolą z Gábáliſtow táiemnych znákow/ że imię niewieſcie więczey ma bliſkośći z imieniem niowymownym wſzechmocnośći Bożey TETRAGRammatu/ niż imię mężá/ ktore z imieniem Boſkim/ ani w literach/ áni w kſtałcie y w licżbie nie zgadza ſie. AgrWirzb B2.]

ZCh