[zaloguj się]
[pdf]

KALANDER (1) sb m

Oba a jasne; tekst nie oznacza é.

Fleksja

A sg kalander, [kalandra.]

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI w.

1. bot. Prawdopodobnie Calendula officinalis L.; nagietek lekarski, roślina ozdobna, użytkowa i lecznicza z rodziny złożonych (Compositae); między innymi posiada właściwości barwierskie: Málterią/ Kálánder bráć ná płát Szárłatny/ Tym pilnie twarz poćieráć/ będzie cżłek vdátny. PaxLiz D2.
2. [Czapla: Miedzy ptáſtwem theż/ tych rzecży nie maćie ieść [...]. Puhacżá/ [...] Rarogá/ y Kálándrá [Soyki BibRadz, BudBib] według rodu iego [charadrion iuxta genus suum]/ Dutká też y Niedoperzá. Leop Lev 11/19 (Linde).]

Synonim: 2. czapla.

MM