« Poprzednie hasło: KAŁDON | Następne hasło: [KAŁĘDEK] » |
KAŁDUN (12) sb m
kałdun (7), kałdon (3), kałdan (2); kałdun Murm, BartBydg, GlabGad, BibRadz, WerGośc (3); kałdon PaxLiz (3); kałdan Calep, KlonWor.
Pierwsze a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie), drugie pochylone; tekst nie oznacza ó.
sg | pl | |
---|---|---|
N | kałdun | |
G | kałduna | |
A | kałdun | kałdony |
L | kałdunie | |
inne | pl N a. I - kałduny |
sg N kałdun (1). ◊ G kałduna (1). ◊ A kałdun (1). ◊ L kałdunie (1). ◊ pl A kałdony (1). ◊ N a. I kałduny (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- Brzuch, jama brzuszna z wnętrznościami, żołądek
(12)
- Przen
(2)
- a) Obżarstwo, pijaństwo (2)
- b) [Zachłanność]
- Przen
(2)
»tkać w kałdon« = jeść bez umiaru (1): Toć ieſt náſzá ochłodá/ niezmierne weſele/ Tkáć w ty káłdony ſwoie/ iádłá bárzo wiele. PaxLiz C4v.
Synonimy: brzuch, cerewizna, trzewa, wnętrzności, żołądek, żywot.
MM