![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KARBONA | Następne hasło: [KARBOWAĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KARBOWAĆ (3) vb impf
Pierwsze a jasne.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| pl | |
| 3 | karbują |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 2 | karbuj |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | by karbowali |
praes 3 pl karbują (1). ◊ imp 2 sg karbuj (1). ◊ con 3 pl m pers by karbowali (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVII w.
Czynić nacięcia na drewnianej tabliczce lub kiju w celu sporządzenia rachunku; imprimere, incidere, lineam (ad)scribere a. calculare, notam tesserae addere, punctum calculo apponere Cn (3):
karbować co (1): kárby tákże áby rządnie chłopi chowáli/ y ſpráwiedliwie ie kárbowáli. GostGosp 48.
karbować na czym (1): Talea [...] Karb/ rozerznione drewno ná którym kárbuyą. Mącz 438d.
Szereg: »pisać albo karbować« (1): A co złożyſz łokći od wagi/ álbo przyczyniſz/ pámiętay tho pilno/ álbo ſobie piſz w kámienné kśiążki/ álbo kárbuy. Strum Cv.
Formacje współrdzenne: nakarbować, pokarbować, wykarbować, zakarbować.
Cf KARBOWANY
ZCh