[zaloguj się]
[pdf]

KARCA (3) sb m

Pierwsze a pochylone, końcowe prawdopodobnie jasne (tak w -ca).

Fleksja
sg
N kårca
G kårce

sg N kårca (2). ◊ G kårce (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Wymierzający karę; castigator, punitor Calep (3): Castigator – Kąrca. Calep 170a, [876]b; Poydę do mego karce prosić go o rádę. CiekPotr 46.

Cf KARAJĄCY, KARZĄCY, KARZYCIEL

RS