[zaloguj się]

KARAJĄCY (1) part praes act

Fleksja

G pl kårających.

stp s.v. karać, Cn, Linde brak.

Wymierzający karę; w funkcji rzeczownika: oblicżám mégo nie odwrocil od káraiących ij od pluiących na mię. OpecŻyw 109.

Cf KARAĆ, KARCA, KARZĄCY, KARZYCIEL

MM