Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KARCZMARKA

Następne hasło: KARCZMARSTWO »

KARCZMARSKI (4) ai

karczmarski (2), kaczmarski (2); kaczmarski LibMal; karczmarski : kaczmarski Mącz (2 : 1).

Pierwsze a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); -arski (2), -årski (1) Mącz (2 : 1).

Fleksja

sg
m	N	karczmarski	f	N		n	N	karczmarski(e)
	D			D	kaczmarski(e)j		D

sg m N karczmarski (2). ◊ f D kaczmarski(e)j (1). ◊ n N karczmarski(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia

Przymiotnik od „karczmarz”; cauponius Mącz, Cn; cauponarius Mącz (4): ars cauponaria, Handel á rzemięsło kárczmárskie. Mącz 42c, 42c.

a. W funkcji dzierżawczej (2): Item dzyewcze kaczmarſkiey thamze 15 gr. wzyall LibMal 1543/75; Mącz 42c.

W charakterystycznych połączeniach: karczmarski(-a, -e) chłopiec, dziewka, handel, rzemięsło.