[zaloguj się]
[pdf]

ARENDOWAĆ (8) vb impf i pf

impf (6), pf (2); pf SarnStat 1256, KlonWor 4.

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf arendować
indicativus
praes
sg pl
3 arenduje arendują
praet
sg
3 m arendowåł

inf arendować (1). ◊ praes 3 sg arenduje (1). ◊ 3 pl arendują (3). ◊ praet 3 sg m arendowåł (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

1. Dawać w dzierżawę; locare fundum alicui Cn [arendare Łac śr] (6): ten co árenduie wymawia ſobie tuitią sub damnis terrestribus toto intermedio tempore. SarnStat 1271.

arendować co komu (2): Dla tegosż poratowania skarbu naszego Myncze WXL do skarbu WXL obracamy, y nikomu iey dawać y arendować niemamy. ActReg 45. Cf Szereg.

arendować kogo komu: Toż ſię mowi o vrzędnikách świeckich/ ktorym drugdy pánowie w moc ich y do ręki ich ćięſzkiey y okrutney/ [...] vbogie poddáne podáią/ árenduią/ przedáią. SkarKaz 610a.

arendować czego komu (2): Smieią ſię vrzędu [poborcy i mytnika] ták niſkiego y wzgárdzonego [...] domagáć: y drudzy przez dáry nań wchodzą. Ktorego potym Zydom ieſzcze gorſzym árenduią. SkarKaz 458a; Arenduią komu Do roku teráźniego wioſki ábo domu KlonWor 79.

Szereg:»nająć i arendować«: iż dobrá ſwć dźiedźiczne albo zaſtáwnć/ to ieſt/ wieś C. ſzláchetnćmu D. [...] náiął/ y árendował tylko do trzech lat SarnStat 1256.
2. Brać w dzierżawę, wynająć od kogoś; conducere fundum de aliquo Cn [arendare Łac śr] (2):

arendować co: SarnStat 1257; Pożycżyłći go [konia] ná dźień; tyś dwa dni horował/ Choćiaś go zá pieniądze ná dźień árendował KlonWor 4. Cf arendować u kogo.

arendować u kogo: [zeznał] iż árendował przerzeczoné dobrá v przerzeczonégo A. SarnStat 1257.

Synonim: nająć.

Cf ARENDOWANY

AK