[zaloguj się]
[pdf]

KATAFALK (3) sb m

katafalk (1), katafałk (1), katafalk a. katafałk (1); katafalk : katafałk WysKaz (1 : 1).

Pierwsze i drugie a jasne; -falk (1), -fålk (1) WysKaz (1 : 1).

Fleksja
sg pl
N katafalk
A katafalki
L katafałku

sg N katafalk (1). ◊ L katafałku (1). ◊ pl A katafalki (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Ozdobne rusztowanie, wzniesienie, na którym stawia się trumnę ze zmarłym na czas uroczystości żałobnych; fastigium, heroum, mausoleum, pegma Cn (3): W Trżećiey [części]/ o tey zácney oſobie zmárłey/ y o tym ftroynym kátáfáłku ná końcu nie co vſłyfzymy. WysKaz 3; Stąd tedy to w obycżay weſzło we wſzyſtkich Kroleſtwách y Páńſtwách Chrześćiáńſkich/ oſobliwie we Włoſzech / we Fránciey/ y w Hiſzpániey/ iż przy tákowych Akćiech / takowe Kátáfalki wielkiem koſztem buduią. WysKaz 44, 42 marg.

AL