Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KAZNODZIEJA

Następne hasło: KAZNODZIEJKA »

[KAZNODZIEJCA sb m

Oba a jasne; o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w kaznodzieja).

Fleksja

	sg	pl
N	kaznodziejca
G		kaznodziejc(o)w

sg N kaznodziejca. ◊ pl G kaznodziejc(o)w.

Sł stp notuje, Cn brak.

Znaczenia

[Głosiciel słowa bożego, wygłaszający pouczenia religijne]

Głosiciel słowa bożego, wygłaszający pouczenia religijne: Bowyem ten káznodźieycá Sálomon mądry/ przez ninieyſfe xięgi náucza nas wzgárdźyć ten świát márny. HierWielEccle 1; dziwna świętobliwość/ y ſtárych Káznodzieycow, Ieſuitow/ y nowego ludu Indiyſkiego! HerbOdpow Kkv (Linde).

Cf KAZNODZIEJA]