[zaloguj się]
[pdf]

KĄKOLIK (1) sb m

Fleksja

V sg kąkoliku.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) i XVIII w.

Dem. od „kąkol”; tu iron.:
Przen: W nawiązaniu do przypowieści biblijnej:grzeszny człowiek: Ale gdy przydzie ono wiecżne plewidło álbo żniwo/ wierę kąkoliku dopiro ſie obacżyſz/ iż ſie było lepiey iákim głąbem álbo cżarną kápuſtą vrodzić. RejZwierc 100v.

Cf [KĄKOLNIK]

MM