Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KĄKOLNICA

Następne hasło: [KĄKOLNY] »

[KĄKOLNIK sb m

Fleksja

I sg kąkolniki(e)m.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Znaczenia

[W nawiązaniu do przypowieści biblijnej; grzeszny człowiekt kacerz; tu w odniesieniu do szatana]

W nawiązaniu do przypowieści biblijnej; grzeszny człowiekt kacerz; tu w odniesieniu do szatana: Nie trzeciodniowyć ieſt ſzátan y z bożnicą ſwoią/ ále dawny y záſtárzáły Kátolik/ á wżdy kłamcą y mátácżem/ owſzem kąkolnikiem ieſt. GrzegŻarnPos 1597 245v (Linde s.v. kąkolik).

Cf KĄKOLIK]