[zaloguj się]
[pdf]

ARGONAUTA (10) sb m

argonanta (6), argonauta (4); argonauta ModrzBaz, StryjKron, KlonFlis; argonanta : argonauta BielKron (6 : 1).

Pisane dużą literą; nagłosowe a oraz o prawdopodobnie jasne; -na- (7), -nå- (2); -na- ModrzBaz; -nå- StryjKron; -na- : -nå- BielKron (6 : 1); końcowe a prawdopodobnie jasne.

Fleksja
sg pl
N argonauta argonautowie
A argonauty
I argonautami
inne pl N (lat.) - argonaute

sg N argonauta (1). ◊ pl N argonautowie (1). ◊ A argonauty (1). ◊ I argonautami (1). ◊ (lat.) pl N argonaute (6).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Członek wyprawy Argonautow; argonauta Modrz [Argo, navis qua Iason eum aliis heroibus navigavit in Colchum – łódź Jasonowa. Argonautae dicti sunt, qui navigarunt in Argo. Mącz 15d] (10): s Tauryki oni Argonánte do Pontu álho do Kolchis iecháli. BielKron 54, 54, 54v [4 r.], 468; Odiecháli byli Herkulefá Argonáutowie/ gdy do Kolchu po złote runo znimi iádąc/ prac żeglárfkich [...] podeymowáć ſpolnie niechćiał. ModrzBaz 125v; gdy mu Jaſon z Argonautámi Medeą Corkę [...] vniosł StryjKron 96; Naprzod Argonauticam nauigationem podał do pámięći ludzkiey on ftárowiecżny Orpheus, ktory też był ieden Argonauta [!] miedzy onym wyborem Boháterzow y mołoycow Greckich. KlonFlis A3.

AKtt, TG