[zaloguj się]

[KĘTNAR sb m

kętnar, ketnar.

Fleksja

N pl kętn(a)ry, k(e)tn(a)ry.

stp brak, Cn: kętnary, Linde XVII (z Cn) ‒ XIX w.

Podkład pod beczkę w postaci grubej drewnianej belki, legar; basella, suggestus Cn: Wawel 1540/247, 1547/357; Item przy murze podle wielki baszty piwnica sklepista, w niej kętnary dobrze obwarowane. LustrKrak I 190; Po prawy stronie jest jedna piwnica, u który są [...] ketnary po trzech stronach. LustrPłoc 1572/167, 1572/195.]

MM