[zaloguj się]

KICHNĄĆ (2) vb pf

Fleksja
inf kichnąć
praet
sg
3 f kichła

inf kichnąć (1).praet 3 sg f kichła (1).

stp brak, Cn s.v. bodaj zdrów; na zdrowie, Linde XVI(XVIII) – XVIII w. s.v. kichać.

Gwałtownie, z charakterystycznym odgłosem wydalić powietrze nosem skutkiem podrażnienia jego błony śłuzowej (2): Day ſam cżemierżicze mało Aby ſie yey wnos nabrało Stareyże ſie bys kychnaċż mogł Tym bys ſobie wiele pomogł RejKup r3; HistRzym 17.

Formacje wspołrdzenne: cf KICHAĆ.

Cf KCHNĄĆ, KICHNIENIE

ZCh