| « Poprzednie hasło: KICHACZKA | Następne hasło: KICHAJĄCY » |
KICHAĆ (13) vb impf
Fleksja
| inf | kichać | |||
|---|---|---|---|---|
| indicativus | ||||
| praes | ||||
| sg | pl | |||
| 1 | kichåm | |||
| 3 | kichå | kichają | ||
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | kichåł |
| fut | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | będzie kichåł |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | by kichåł |
inf kichać (3). ◊ praes 1 sg kichåm (3). ◊ 3 sg kichå (3). ◊ 3 pl kichają (1). ◊ praet 3 sg m kichåł (1). ◊ fut 3 sg m będzie kichåł (1). ◊ con 3 sg m by kichåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Gwałtownie, z charakterystycznym odgłosem wydychać powietrze nosem skutkiem podrażnienia jego błony śluzowej; sternutare Murm, Calep, Cn; sternuere Mącz, Calep, Cn; phenisare BartBydg (13): Murm 79; BartBydg 230; ten proch w nos wſtrzykać iżby kichał FalZioł I 141d; Ale gdy iuż dobrze pobacży że ſie dziecię pokuſza/ tedy w ten cżas ma pani brzemienna praczować/ kichać FalZioł V 20b, III 4a, V 13v; Cżemu ludzie kichaią. (–) Aby ſie tim czyſciła moc głowy wzroku GlabGad B8; RejKup r3; Sternuo, Kicham/ párskam. Mącz 415a; Calep 1005a [2 r.].
kichać czym (2): To co tu powieda iż tá beſtyia kicha ogniem BibRadz I 288d marg; Ogniem chuchał/ dymámi ſoſnowymi kichał KlonWor 21.
Synonim: parskać.
Formacje wspołrdzenne: kichnąć, odkichnąć.
ZCh