[zaloguj się]
[pdf]

KIEBULI (2) sb pl

kiebuli (2), [hebuli, chebuli, chebuły, chepule].

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja

N kiebuli (2), [hebuli, chebuli, chebuły, chepule.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. i chebula.

bot. Terminalia chebula Retz. (Rost); migdałecznik chebułowiec, drzewo z rodziny trudziczkowatych (Combretaceae), którego owoce, zwane mirobalanami chebułowymi, używane były w garbarstwie i lecznictwie (2): EMblici ieſt owocz ktory roſcie za Morzem, j też mirabolani wſzitki/ to ieſt Citrini Kiebuli/ Belleriei Indij [...] Mirabolani Citrini purguią kolerę/ ale Kiebuli Emblici Bellerici, Ty wſzythki flegmę wypądzaią/ Telko Indi Melankolią cżyſcią FalZioł III 4b–c; [Mierobolany żołte purguią kolerę/ ále chepule/ Empelici/ Belleriei/ thy wſzytki flegmę wypądzáią/ telko cżarne melánkolią cżyśćią. SienHerb 194b; Weźmi Mierobalanow brunatnych/ Co ie Aptekarze Chebuli zową SienHerb 531b; Chebuły SienHerb D2#v; MIRABOLANI, Citrini nigri Indi, Hebuli. [...] Roſtą té Mirábolany [...] ná rozmáitych drzewách: lékarſtwá ſą chwalebné UrzędowHerb 360, 361 [cf Myrabolanorum genera quinque: nempe Flaua, Chepula, Indica siue nigra, Empelica, Bellerica MatthComm 1238]].

MK