[zaloguj się]
[pdf]

KIER (4) sb m

kier (4), [kir].

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N kier
G kieru
I kir(e)m

sg N kier (2). ◊ G kieru (2). ◊ [I kir(e)m.]

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Sukno śląskie w gorszym gatunku; levidensa, pannus vilis Cn (4): Pieczęćiámi nádſtáwi Mitel foder Kieru BielSat B4 [idem BielRozm 13], B4 marg; BielRozm 13 [2 r.]; [półósma łokcia kiru czarnego olesieńskiego InwMieszcz 1567 nr 132, 1583 nr 243.]

KW