« Poprzednie hasło: KILANAŚCIEKROĆ | Następne hasło: KILAŚ » |
KILASET (6) pron
kilaset (4), kiloset a. kilaset (2).
Zawsze w pisowni rozłącznej.
a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w kilkaset).
Fleksja
G kilaset (1). ◊ A kilaset (4). ◊ L kiluset (1).
Sł stp brak, Cn s.v. kilanaściekroć, Linde brak.
Zaimek liczebny nieokreślony; zastępuje jakąś liczbę od 200 do 900 (6):
Wyrażenia: »kilaset lat« [w tym: o okresie trwania: po kiluset (1), przez kilaset (1); o umiejscowieniu w przeszłości: kilaset przed czym (1), od kilaset (1)] (4): iż od kylá ſet lat vſtáłá byłá w krzeſciyańſtwye práwa náuká KromRozm III E2; SkarJedn 393; Vdawáli ſię do roſkoſzy ćieleſney/ będąc zdrowi/ y dużi/ y długowiecżni/ po kilu ſet lat żyiąc. SkarŻyw 269; Náſzá Polſka Monárchia przed Chrześćijáńſtwem ſtałá tákże kilá ſet lat SkarKazSej 691a.
»kilaset mil« (1): Lecz gdźie ſię páńſtwo kilá ſet mil ſzerzy/ trudno ſię wſzytkich przednich obywátelow dokłádáć. SkarKazSej 691a.
»za kilaset złotych« = bardzo drogi (1): Rzadki pánoſzá bez iedwabiow/ bez poſzoſtnych koni [...]. iuż śiodłá tylo woźniczé zoſtáły. w woźie koń zá kilá ſet złotych. SkarKazSej 704b.
Cf KILKASET
KW