[zaloguj się]
[pdf]

KLESKTAĆ (1) vb impf

Fleksja

part praes act kl(e)skcąc, [kl(e)skcząc.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. klaskać.

Powodować odgłos uderzając dłonią w dłoń:
Zwrot: »klesktać rękami, [w ręce]« [szyk zmienny]: Gdy Philip Oćiec Alexándrow/ v Cheroney Attyki był poráźił/ z wielką rádośćią kleſkcąc rękámi/ po woyſce biegáiąc wołał OrzRozm Q3; [wyſzło przećiw niemu wſzyſtko poſpolſtwo według obyczáiu Pogáńſkiego w ręce kleſkcząc StryjKron 423 (Linde s.v. klaskać błędnie: kleszcząc).]

Formacje współrdzenne cf KLASKAĆ.

Cf KLESKTANIE

MM