[zaloguj się]
[pdf]

KLASKAĆ (21) vb impf

klaskać (20), klęskać (1), [kląskać]; klaskać : klęskać BudBib (2 : 1).

Oba a jasne (w tym w pierwszym 1 r. błędne znakowanie); kleszcz- e jasne.

Fleksja
inf klaskać
indicativus
praes
sg
1 klaskåm, kląskam, klęskam, klęszczę
2 klęszczesz
3 klaskå
praet
sg
2 n -eś klaskało
fut
sg
1 m będę klaskåł
3 m będzie klaskåł
imperativus
pl
1 kleszczmy
2 klaskåjcie
3 niech kleszczą

inf klaskać (1). ◊ praes 1 sg klaskåm (6), [kląskam, klęskam, klęszczę.] ◊ 2 sg klęszczesz (1). ◊ 3 sg klaskå (2). ◊ praet 2 sg n -eś klaskało (1). ◊ fut 1 sg m będę klaskåł (1). ◊ 3 sg m będzie klaskåł (1). ◊ imp 1 pl kleszczmy (1). ◊ 2 pl klaskåjcie (2). ◊ 3 pl niech kleszczą (2). ◊ part praes act klaskając (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Powodować odgłos uderzając czymś o coś (21):
a. Dłonią w dłoń; complodere, plaudere (a. plodere) Mącz, Calep, Cn; collidere manus Cn (20): [Kłąſkam/ et kłęſkam/ et kłęſzczę/ Plaudo, complodo, iubilo. Volck Hhh3, Hhh3, 477.]
Zwrot: »ręką (w rękę) klaskać« = manibus a. manu (ad manum) plaudere Vulg, PolAnt, Mącz, Cn; applaudere, complaudere, manibus sonum facere Mącz; collidere a. complodere manus Cn [szyk zmienny] (18): WróbŻołt 46/2; A owſſem y ia będę kláſkał ręką w rękę/ á wypełnię zágniewánie moię/ ia Pan mowiłem. Leop Ez 21/17, 4.Reg 11/12; Abowiem Pan Bog thák mowi Przeto iżeś klaſkáło rękámi/ á tęptáłoś nogámi/ y weſeliłoś ſię vprzeymym ſercem wzgárdzáiąc Izráelá. BibRadz Ez 25/6; Mącz 303c [3 r.], 306a; ponieważ klęſzcżeſz ręką/ á tępaſz nogą/ y ráduieſz ſię wſzeláką wzgardą duſze twey/ z (vtrapienia) ziemie Izráelſkiey. BudBib Ez 25/6, Ps 46/1[2]; Kleſzczmy rękomá wſzyſcy zgodliwie KochPs 70; SkarŻyw 583; Applausor – Radoſziſik ktori z weſſelim rękami klaską. Calep 84a, 84a, 227b, 228a, 812b; LatHar 364.
W przen (2): Niech przed páńſką oblicznośćią Rzéki kleſczą [Flumina plaudent manu Vulg Ps 97/8] KochPs 148.
Zwrot: »klaskać dłonią« (1): Rzeki niech kleſzcżą dłonią [Flumina plaudent manu] BudBib Ps 97/8.
b. Zębami: szczękać (1):
Zwrot: »klaskać zęboma« (1): Kupiec kláſka zębomá/ pali go korzenie/ Dobrym winem záleie ono zápalenie. BielRozm 11.

Formacje współrdzenne: klasnąć; przyklaskać; przyklaskować; poklęskiwać; klesktać.

Cf KLASKAJĄCY, KLASKANIE

MM