Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (KLESZCZYĆ)

Następne hasło: [KLESZCZYNIEC] »

KLESZCZYKI (3) sb pl t

e prawdopodobnie jasne (tak w kleszcze).

Fleksja

	sg
N	kleszczyki
I	kleszczykami

N kleszczyki (2). ◊ I kleszczykami (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

Dem. od „kleszcze” ‘narzędzie służące do chwytania, ściskania, miażdżenia’ ze względu na mały format stosowane do celów precyzyjniejszych; szczypczyki, pęseta (3)
- a. Jako nożyczki do obcinania knotów (1)
- b. Jako narzędzie chirurgiczne lub kosmetyczne (1)

Dem. od „kleszcze” ‘narzędzie służące do chwytania, ściskania, miażdżenia’ ze względu na mały format stosowane do celów precyzyjniejszych; szczypczyki, pęseta (3): A ieden Seráfim przylećiał ku mnie/ máiąc w ręce ſwey wągl roſpalony/ ktory z ołtarzá wźiął kleſzczykámi [forcipibus]. BibRadz Is 6/6.

a. Jako nożyczki do obcinania knotów (1): Emunctorium. eyn abbrech Klyeſczyky co ſwyece popráwuyą. Murm 138.

b. Jako narzędzie chirurgiczne lub kosmetyczne (1): Volsella – Klieſzcziki do wiriwanią włoſow. Calep 1139a.

Cf 1. KLESZCZKI