[zaloguj się]

KLEŚNIĆ (5) vb impf

e jasne.

Fleksja
inf kleśnić
indicativus
praes
sg pl
1 kleśnię
3 kleśnią
fut
pl
3 m pers będą kleśnić

inf kleśnić (2).praes 1 sg kleśnię (1).3 pl kleśnią (1).fut 3 pl m pers będą kleśnić (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

Znaczenia
Kastrować; castrare Mącz, Cn; amputare a. apprehendere virilitatem, genitalia ineidere, privare sexu a. parte virilitatis Cn (5): Castro, Wałáſzę/ Kápluńię Kleśnię Mniſzę. Mącz 40c.

kleśnić kogo, co (4): Ariſtoteles piſze/ aże po roku Cielcze kleſnić/ bo ieſtli rychley/ tedy będą zaliſzałe á nie wielkie. FalZioł IV 13b, IV 1d; będzyeſz záprzedan w niewolą nieprzyiacielom/ gdzye was będą kleſnić żonom ſwym BielKron 45; SienLek 112.

Szereg: »kleśnić albo trzebić« (1): Tenże piſze iż Baranki nalepiey Khleſnić/ albo Trzebić na ſchodu kxiężycza FalZioł IV 1d.

Synonimy: czyścić, mniszyć, trzebić, wałaszyć.

Formacja współrdzenna: okleśnić.

Cf [KLEŚNIENIE], KLEŚNIONY

MM