« Poprzednie hasło: KLĘSZCZ | Następne hasło: [KLIANBRA] » |
KLĘTY (16) part praet pass pf
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | klęty |
G | klętégo | |
I | klętym | |
V | klęty |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | klęci |
I | m | klętymi |
L | klętych | |
inne formy | ||
pl G a. A m pers - klętych |
sg m N klęty (6). ◊ G klętégo (1). ◊ I klętym (1). ◊ V klęty (1). ◊ pl N m pers klęci (3). ◊ G a. A m pers klętych (1). ◊ I m klętymi (1). ◊ L klętych (2).
Składnia dopełnienia sprawcy: klęty od czego (1).
Sł stp s.v. kląć, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
Znaczenia
1. Obłożony klątwą, wyłączony ze wspólnoty religijnej; wyklęty (15): Forá Sztánkár/ odſtęp od Stádnickiego náſzego/ Neſtorze/ klęty od Pinczowſkiego Zboru człowiecze. OrzList h4.
a. Obłożony klątwą kościelną, posiadającą moc prawną (14): GroicPorz t, tv; UstPraw C4v; ZYGMVNT STARY. [...] nieco zniżył iuż tego Státutu: bo świádków lubo klętych do świádectwá w Práwie gránicznym przypuśćić kazał. SarnStat 227; Stároſtowie w tych rzeczách niedbáli máią bydź klęći. SarnStat 898 marg, 899 marg.
W połączeniach szeregowych (4): Wybićie s ſtrony Sędźiego. Sędźić niemoże/ ieſli ieſt podeźrzány/ klęty/ wywołány/ krzywoprzyſyężcá/ iáką nieſławą zmázány GroicPorz tv, b2v, t, v4.
α. W funkcji rzeczownika (4): Vſtáwił wiele praw potrzebnych kościołowi Rzymſkiemu/ vſtáwił theż áby klęty nie miał mocy drugiego kląć. BielKron 177; WujNT 589; IŻ ſie Poſłowie ſkárżą/ że klęći nie bywáią do ſądów przypuſczeni SarnStat 225, 225.
2. Zaczarowany, zaklęty; tu złośliwie o rzeczach święconych w kościele katolickim (1): ktorzy otych Oleiach Szátáńſkich y klętych [... ] nc niewiedzieli y nieſlycháli nigdy KrowObr 83v.
Cf KLĄĆ
ZCh