Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KŁAMAĆ

Następne hasło: KŁAMAK »

KŁAMAJĄCY (3) part praes act

Oba a jasne.

Fleksja

sg
m	N	kłamający

pl
N	m pers	kłamający

sg m N kłamający (2). ◊ pl N m pers kłamający (1).

Sł stp s.v. kłamać, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Mówiący nięprawdę, zapierający się (3)

Mówiący nięprawdę, zapierający się; mendaciloquus, negans Calep (3): Y rzekł/ záiſte lud to moy/ ſynowie niekłámáiący [qui non mentientur] y był im zbáwićielem. BudBib Is 63/8; Calep 651b, [694]a.

Synonim: łżący.

Cf KŁAMAĆ