[zaloguj się]

KŁOCIĆ (1) vb impf

Fleksja

3 sg praes kł(o)ci.

stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVIII w.

Hałasować (może stukaniem): A nie wieleſz to/ Lucyprze? Ták márkotáć piekielny pśie? Ná Páná Bogá mocnego [...]. Ktory to tám teraz kłoći Y wnet ćię chorągwią zmłoci. MWilkHist E2v.

Formacje współrdzenne: kłocić się, skłocić, zakłocić.

Cf [KŁOCĄCY]

MM