[zaloguj się]
[pdf]

KŁONIĆ SIĘ (1) vb impf

W praes o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 kłoni się
imperativus
sg
2 kł(o)ń się

praes 3 sg kłoni się. ◊ [imp 2 sg kł(o)ń się.]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w. s.v. kłonić.

Schylać się, być może padać na kolana: [Ty cżłowiecże gdy ſie modlić chceſz/ [...] iuż ſie nie baẃ myſlą ſwoią o żadney rzecży/ tylko kłoń ſie ku modlitwie. GrzegŻarnPos 76 (Linde).]
Przen: Skłaniać się, mieć nadzieję [ku komu]: Pánu bądź chwałá/ [...] K temu ſye záwżdy moie ſerce kłoni [in ipso speravit cor meum Ps 27/7]/ A ón mię broni. KochPs 39.

Formacje współrdzenne cf KŁANIAĆ SIĘ.

MM