Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KŁOSISTO

Następne hasło: [KŁOSOŁBI] »

KŁOSISTY (3) ai

o jasne.

Fleksja

sg
m	N	kłosisty

pl
N	subst	kłosist(e)

sg m N kłosisty (2). ◊ pl N subst kłosist(e) (1).

Sł stp brak, Cn s.v. kłosowaty, Linde XVI i XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „kłos”; posiadający kłosy (3)

Przymiotnik od „kłos”; posiadający kłosy; spicatus Mącz, Calep, Cn; spicifer Cn (3): Herbae spicatae, Kłośyſte ziołá. Mącz 408a, 408a; Spicatus ‒ Kłoſiſti. Calep 998b.

[Zestawienie: bot. »lebiodka kłosista« = Origanum vulgare L. (Rost: lebiodka); roślina z rodziny wargowych (Labiatae): Lebiotká kłośiſta/ Origanum Heracleoticum. åheren Doſten. SienHerb K2#v, D4#.]

Cf KŁOSOWATY