[zaloguj się]
[pdf]

[KOBYLINA sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w kobyła); a jasne.

Fleksja
sg pl
N kobylina
A kobyliny
L kobylinach

sg N kobylina. ◊ pl A kobyliny. ◊ L kobylinach.

Sł stp brak, Cn s.v. kobylenie, Linde także XVIII w.

1. Mięso kobyle: Kobyliná/ Caro equina. Volck Hhh4.
2. Kłoda drzewa najeżona ostrymi palami; gruby pień ze sterczącymi gałęziami broniący dostępu do czegoś; ericius, obex, praetenturae Cn: wiedząc o kobylinách/ puśćił naprzod lud pieſzy/ zá nimi kozaki iezdne ćicho lud pieſzy vſzli ſtraż/ z trzaſkiem przełomili kobyliny/ záſkocżyli ſtraż ktorey było ſto koni żadnego nie vpuśćili PaprGniazdo 1235 (Linde).

Cf KOBYLENIE]

MM