![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [KOCIUGA] | Następne hasło: [KOCOWISKO] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[KOCIWICI sb pl t
o jasne.
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| N | kociwici |
| L | chociwiciåch |
N kociwici. ◊ L chociwiciåch.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Licytacja (z s.-chor. ko (h)oće veće ‘kto chce [dać] więce’, przez węg. kótyavetye): kazał ſobie poduſzkę iego ná któréy légał/ gdy rzeczy po nim na choćiwićiach [in auctione] przedawano kupić SokołJanSzaf 56; NIe ieſt to dobrodźieyſtwo/ co ſie puſcza ná zyſk. To dam/ á to záśię zá to wezmę/ ieſtći to przedawánié owo węgierſkié/ co ie Koćiwići zową. SenekaGórn 187.]
KW