[zaloguj się]
[pdf]

KOLLEIJACKI (7) ai

kolleijacki (6), kolleijatski (1); kolleijacki Mącz; kolleijacki: kolleijatski SarnStat (5 : 1).

-ll- (5), -l- (2); -gi- (5), -yi- (1), -i- (1).

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
sg
m Gkolleijackiégo n G
A Akolleijacki(e)
pl
N subst kolleijackié
D kolleijatskim
I m kolleijackiémi

sg m G kolleijackiégo (2). ◊ n A kolleijacki(e) (1). ◊ pl N subst kolleijackié (2). ◊ D kolleijatskim (1). ◊ I m kolleijackiémi (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.: kollegiacki.

1. Zespołowy, odnoszący się do jakiegoś zgromadzenia [collegiatus, colegiatus, collogatus Łac śr] (1): Cooptare aliquem in collegium, Wziąć kogo w towárziſtwo koleyiáckie. Mącz 59c.
2. Przymiotnik od „kolleijata” ‘kościół, przy którym istnieje kapituła kanoników’ (3): á tákże ſzpitálné/ kollegiáckié/ klaſztorné/ y inſzé nádánia po Alexándrze/ w ſpokoynym vżywániu oſtáć ſie máią SarnStat 92.
Zestawienia: »kanonik kolleijacki« (1): Dla czego z [...] Opáty/ Proboſczmi/ Dźiekany/ Ardźiakony/ y innémi Pręłatmi y z Kánoniki ták Tumſkimi iáko Kollegiáckiémi [et Canonicis, tam Cathedratium quam Collegiatarum JanStat 1020]/ y inych kośćiołów Kápitułámi [... ] vczyniliſmy ziazd y Séym SarnStat 954.

»kościoł kolleijacki« (1): Dla tego rozrządzamy [...] áby wſzyſtki Zamki [...] ich Biſkupom [...] y ich Kośćiołom/ ták Káthedrálſkim/ iáko Conwentuálſkim/ y Kollegiátſkim [et eorum Ecclesiis, tam Cathedralibus, quam Conuentualibus, Collegiatis JanStat 876] [...] byłyby záśię wróconé. SarnStat 1097.

3. Przymiotnik od „kolleijum” ‘szkoła wyższa’ (3): Domu Kollegiáckiégo wybudowánié y libertácia. SarnStat 205, 199.
Zestawienie: »kanclerz kolleijacki« (1): KANCLERZA KOLLEIACkiégo moc. SarnStat 204.

IM